Etter nokre forferdeleg stille dagar heime på Sandsøya og Voksa vart turen nok ein gong lagt til Ona. Når eg endeleg kom fram hadde det ikkje vært sett so mykje spennande der, så eg og to andre skådarar (Jørn R. Gustad og Eivind Sørensen) tok turen inn på Sandøya. For ikkje mange dagane sidan vart der sett både gulbrynsongar og sitronerle der! I dag virka det med første augekast ganske stilt. Men som sagt så tengst det berre ein fugl berre den er sjelden nok!;) Etter å ha skåda ei stund kom vi plutseleg over ei veldig vokal
vannrikse. Denne ga veldig mykje lyd frå seg noko som er vanleg om sommaren men svært uvanleg om hausten. Men fortsatt såg det ut som om turen bar tilbake til Ona uten ei einaste "bombe", men det snur heldigvis veldig fort! Etter å ha sjekka øya i ca. 2 timar flaug Sandøya si første SIBIRPIPLERKE opp. I starten var piplerka ganske så vanskeleg å få studert. Ho flaug nemleg opp på langt hold, for så å lande og stikke seg vekk på bakken. Men etter å ha jobba med den ei stund satt den seg opp på ein streng, og nokre bilder blei tatt. Men det var ganske strekt motlys og dermed blei bilda ganske så dårlege. Heldigvis satt den seg opp på ein streng igjen og då fikk eg nokre brukbare dokumentasjonsfoto.
Sibirpiplerka er ein svært sjelden fugl på våre kantar. Nærmaste hekkeplass er som navnet kanskje tilseier i sibir. I Møre og romsdal er det vel ca. 10 funn totalt, men det er ein del år sidan den siste vart sett. Dette vart den andre i Norge denne hausten.
Ellers vart det sett tartarpipleke (denne gikk eg glipp av) og tårnseglar på Ona, for å nemne noko. No håper eg morgondagen blir minst like bra!:)
Her er eit par bilder av denne nydelige "saken"
|
sibirpiplerke (t.v.) og heipiplerke (t.h.) |
|
sibirpiplerke |
Her er eit videoklipp med lyd av vannriksa på Sandøya.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar