Haukugle er ein art eg lenge har håpt skulle dukke opp, her eg bur på Sandsøya og Voksa heilt sør i Møre og Romsdal. Pr dags dato så har eg sett 225 artar på øyane, og å supplere ei haukugle til denne artslista, hadde eg ikkje hatt noko i mot. Enn så lenge så må eg nok berre smøre meg med tolmodigheit, for tross stor feltaktivitet dei siste åra, har eg så langt ikkje greid å lokalisere ei einaste ei. Heller ikkje i fjor haust eller førjulsvinter vart det observert ei her på øyane, dette til tross for at det var ein stor invasjon av arten i Sør-Norge. Haukugla er i følge Norsk fugleatlas påvist hekkande fleire gongar i Møre og Romsdal. Dette er då i hovudsak i indre og nordlige delar av fylket. Her i sørlige delar av Møre og Romsdal, var det då Norsk fugleatlas blei utgitt i 1994, påvist berre to hekkefunn. Mykje tyder på at haukugla har hekka her i sør etter dette, men ikkje mange gongar. Haukugla hekkar hovudsaklig i bjørkebeltet og i høgareliggande barskog. Den er påvist hekkande i så og seie alle landets fylker, men på vestlandet er den altså uhyre sjelden. Den er avhengig av open skog med lite markvegetasjon. Den kan også hekke i lignande habitat i lavlandet, noko ein finn på/ved hogstflater. Haukugla hekkar i områder med rikelig med smågnagarar. Hovuddietten er smågnagarar og spissmus, men den kan også ta fugl opp i rypestørrelse.
Haukugla er ein nomade, som flyttar seg dit maten er. Og sviktar næringsgrunnlaget der dei oppheld seg, kanskje i kombinasjon med at dei har hatt ein god ungeproduksjon det året, så ligg alt til rette for at ein kan få ein invasjonsarta opptreden, slik som vi enkelte plassar fikk i fjor haust.
Mitt første møte...
I fjor haust og førjulsvinter vart det også her i fylket rapportert om fleire haukugler. Den nærmaste vart sett på Sørheim i Ørsta kommune. Denne prøvde eg ved eit par anledningar å få sett. Noko eg dessverre ikkje lukkast med. Så då eg snakka med Alv Ottar Folkestad i det han kom over ei haukugle som satt tett inntil bilvegen over Drageskaret, i det han var på veg til Larsnes på Gurskøya for å sleppe fri ein spurvehauk han hadde hatt i pleie, nølte eg ikkje eit sekund. Eg tok neste ferge frå Voksa til Larsnes og køyrde dei ca. 5 minutta det tok dit ugla hadde blitt observert. Og heldigvis var ho der fortsatt. Haukugler er normalt veldig greie å lokalisere. Dei sit nemlig i toppen av trea og speidar ned på bakken etter eit bytte, noko som gjer det nesten umulig å ikkje legge merke til dei. Dermed fikk eg sett mi første haukugle. Og for ein tøff fugl det var. Det er noko med blikket deira i når dei stirrar på deg. Det kan følest som dei ser rett gjennom deg...
Her er nokre bilder av ugla, samt ein liten videosnutt.
 |
| Haukugle, Øvre Knotten, Gurskøya 19. februar 2017 |
 |
| Haukugle, Øvre Knotten, Gurskøya 19. februar 2017 |
 |
| Haukugle, Øvre Knotten, Gurskøya 19. februar 2017 |
 |
| Haukugle, Øvre Knotten, Gurskøya 19. februar 2017 |
 |
| Haukugle, Øvre Knotten, Gurskøya 19. februar 2017 |
 |
Det var i dette området ugla holdt seg. Den vart oppdaga av Alv Ottar Folkestad
då den satt i toppen av grana nærmast bilvegen, heilt til høgre i bildet. |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar